Κεράσια-Βύσσινα

Για την καταγωγή της κερασιάς δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες. Είναι από τις καλλιέργειες που περιγράφονται από το Θεόφραστο, ενώ υπάρχουν αναφορές που υποστηρίζουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι το δέντρο αυτό προέρχεται από την πόλη της Κερασούντας στον Εύξεινο Πόντο.

Αρχικά πρέπει να καλλιεργήθηκε για το ξύλο και όχι για τους καρπούς της, ενώ η συστηματική της καλλιέργεια ξεκίνησε τον 16ο αιώνα. Σήμερα η κερασιά καλλιεργείται για τους πεντανόστιμους καρπούς της που έχουν μεγάλη διατροφική και εμπορική αξία.
Η κερασιά είναι δέντρο απαιτητικό και χρειάζεται συγκεκριμένες κλιματικές συνθήκες για να αναπτυχθεί επαρκώς. Στα μέσα του χειμώνα το δέντρο βρίσκεται σε λήθαργο και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες. Επιπλέον χρειάζεται το κρύο του χειμώνα προκειμένου οι οφθαλμοί να βγουν από το λήθαργο τους και να αναπτυχθούν ομαλά την άνοιξη.

Κατά το φθινόπωρο και στις αρχές του χειμώνα, πριν το δέντρο μπει σε πλήρη λήθαργο, οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες θα προκαλέσουν ζημιές στον κορμό και τους βραχίονες. Την άνοιξη που η κερασιά ανθίζει και οι καρποί αρχίζουν να σχηματίζονται, οι βροχές θα μειώσουν το ποσοστό της καρπόδεσης, ενώ λίγο αργότερα που οι καρποί θα αναπτύσσονται, η βροχή μπορεί να προκαλέσει το σκίσιμο τους.

Επιπλέον, δυνατοί ανοιξιάτικοι άνεμοι θα ρίξουν τα άνθη και θα μειώσουν την παραγωγή κερασιών. Η κερασιά χρειάζεται δροσερό καλοκαίρι καθώς δεν αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες. Υψηλές θερμοκρασίες ιδιαίτερα κατά τον Ιούλιο – Αύγουστο αυξάνουν πολύ το ποσοστό των διπλών καρπών, που θεωρούνται κατώτερης ποιότητας και δεν είναι εμπορεύσιμοι.